Meritocratische armoede

Jan Frens
21 juli 2021 in Leiderschap, Persoonlijke ontwikkeling, Strategie - Leestijd 1 minuut

 
 
Huiswerkbegeleiding voor leerlingen op de basisschool. Burn-outs bij jongeren. Studenten die in bitcoins handelen. En de meewarige blik die een arbeider over zich heen voelt glijden als zijn weg die van een geslaagde, maar gestreste en ongelukkige manager kruist.
 

Het zijn de uitingen van een overspannen meritocratische samenleving.

 
 
Van een meritocratie is sprake als je sociaal-economische status wordt bepaald aan de hand van je individuele verdienste. In overspannen vorm is economisch gewin daarbij de enige maatstaf: Een koophuis. Een statusgevoelige functie. Beleggingen.
 
 
Het niet-voltooien van minimaal een bachelor betekent dan een aanslag op het zelfrespect. Armoede en mislukking zijn niet het gevolg van tegenslag of pech, maar van persoonlijk tekortschieten; want we wonen in een land waar iedereen gelijke kansen heeft.
 
De verdienste van een onderwijzer, schoonmaker of fabrieksarbeider die eer in zijn werk stelt is waardeloos.
 
Een intellectuele of innovatieve inspanning van een ondernemer zonder economisch gewin tot gevolg is verloren moeite.
 
 
Jouw onderneming heeft er baat bij dat het geld dat wordt gegenereerd er weer in wordt gestopt en er niet wordt uitgehaald om bitcoins of pandjes van te kopen. Het heeft jouw onbaatzuchtige inzet nodig om op de lange termijn waarde te creëren.
 
 
Jouw bedrijf heeft, kortom, een broertje dood aan de meritocratie. En jij?
 
 
 
 
 
 
 


Vond je het een goed artikel? Doe er iemand anders een plezier mee via de mail.
Delen op social media wordt door ons ook erg gewaardeerd.

Deel dit artikel:
Alle artikelen in de categorie: Leiderschap, Persoonlijke ontwikkeling, Strategie

Gerelateerde artikelen